Taranczewski Wacław (1903-1987), polski malarz, pedagog, wybitny kolorysta. Studiował w ASP w Krakowie (1922-1929). Debiutował w 1932 w Poznaniu. Członek grupy Pryzmat, współorganizator i profesor PWSSP w Poznaniu (1945-1950), profesor ASP w Krakowie (1947-1970).
Łączył elementy koloryzmu z wpływami początkowo G. Braque'a i H. Matisse'a, a później P. Cézanne'a. Tworzył serie tematyczne, których poszczególne ogniwa dzieliły wieloletnie nieraz odstępy czasu. Malował martwe natury i wnętrza, eliminując z nich stopniowo szczegóły i syntetyzując formę budowaną głównie kolorem, osiągnął ok. 1957 efekty nieomal abstrakcyjne. Realizował również tematykę figuralną i portrety. Niektóre prace: Owoce i kwiaty na stole (1932), Martwa natura z laską (1934), Mała malarka II (1959).Poza malarstwem sztalugowym uprawiał polichromię (fascynacja sztuką P. della Francesca), a jego dokonania w tym zakresie - m.in. dekoracje poznańskich kościołów gotyckich NMP (1954) i Św. Marcina (1957) czy plafon auli Uniwersytetu Adama Mickiewicza (1947) - zaliczane są do najwartościowszych kreacji polskiej sztuki monumentalnej. Wielobarwny Deszcz stworzony przez tysiące muśnięć pędzla odrealnia całą kompozycje spłaszczając ją do granic abstrakcji.
Agencja Interaktywna
Realizacja webpro.pl
Copyright Galeria Szyb Wilson. Wszelkie prawa zastrzeżone
