Taranczewski Wacław powrót

Taranczewski Wacław (1903-1987), polski malarz, pedagog, wybitny kolorysta. Studiował w ASP w Krakowie (1922-1929). Debiutował w 1932 w Poznaniu. Członek grupy Pryzmat, współorganizator i profesor PWSSP w Poznaniu (1945-1950), profesor ASP w Krakowie (1947-1970).

Łączył elementy koloryzmu z wpływami początkowo G. Braque'a i H. Matisse'a, a później P. Cézanne'a. Tworzył serie tematyczne, których poszczególne ogniwa dzieliły wieloletnie nieraz odstępy czasu. Malował martwe natury i wnętrza, eliminując z nich stopniowo szczegóły i syntetyzując formę budowaną głównie kolorem, osiągnął ok. 1957 efekty nieomal abstrakcyjne. Realizował również tematykę figuralną i portrety. Niektóre prace: Owoce i kwiaty na stole (1932), Martwa natura z laską (1934), Mała malarka II (1959).Poza malarstwem sztalugowym uprawiał polichromię (fascynacja sztuką P. della Francesca), a jego dokonania w tym zakresie - m.in. dekoracje poznańskich kościołów gotyckich NMP (1954) i Św. Marcina (1957) czy plafon auli Uniwersytetu Adama Mickiewicza (1947) - zaliczane są do najwartościowszych kreacji polskiej sztuki monumentalnej. Wielobarwny Deszcz stworzony przez tysiące muśnięć pędzla odrealnia całą kompozycje spłaszczając ją do granic abstrakcji.

powrót