Autor: Erwin Sówka

Tytuł: Ewa

Data: 1989

Wymiary: 84 x 65 cm

Technika: olej na płótnie

Obraz zatytułowany „Ewa” przedstawia kobietę rodzącą w pozycji znanej z przekazów sumeryjskich – stoi z dłońmi zawieszonymi na konarach drzewa. Otacza ją przyroda o fantastycznych kształtach i kolorach. Obcość tego otoczenia oswaja widok serca przebitego strzałą i napis „Ewa” wyryte w korze drzewa. Znakowanie to odczytać można co najmniej dwojako – jako wyraz uczuć do kobiety, jako autorską wskazówkę na pierwszą kobietę-matkę – biblijną Ewę. Wśród innych elementów o wymowie symbolicznej, tworzących typowy dla Sówki synkretyzm religijno-kulturowy, są jeszcze czarny wąż, będący w tym konkretnym przypadku symbolem dorocznej odnowy wegetacji występujący w obrzędach ku czci bogini Isztar (chętnie malowanej przez Sówkę) oraz kwiat lotosu – symbol czystości (interpretacja symboliki podana przez malarza). W obrazie tym wizerunek rodzącej kobiety ma wymowę uniwersalną i modeluje każdą kobietę w każdym czasie. Z drugiej strony, jest w nim przedstawiona wizja raju utraconego, miejsce czyste i święte nie zbrukane wpływami współczesnej cywilizacji.