Od samego początku istnienia festiwalu Tauron Nowa Muzyka stawiamy na prezentację artystów, którzy konsekwentnie idą własną drogą, mając za nic gatunkowe ograniczenia, chwilowe mody i uczone teorie. Doceniamy tych, którzy potrafią wyjść poza przebojowe schematy, myślących o muzyce w zupełnie odmienny sposób niż automaty układające radiowe playlisty, potrafiących połączyć niebywałą wirtuozerię z nieskończoną pomysłowością.
 
Zastanawiając się nad tym, który ze współczesnych muzyków spełnia te wszystkie kryteria bardzo szybko można dojść do wniosku, że liczy się tak naprawdę tylko jedno nazwisko – Beck. Jason Beck. Znany również jako Gonzales.
Jego kariera zaczęła się w wieku lat trzech, kiedy pod okiem starszego brata opanował grę na fortepianie. Zamiast zostać twórcą muzyki poważnej lub jazzu, zdecydował się na pisanie musicali i grę w rockowej kapeli Son, co zapewniło mu spory sukces w rodzinnej Kanadzie. Prawdziwy geniusz nigdy jednak nie tkwi zbyt długo w jednym miejscu, dlatego pod koniec lat 90-tych Gonzales wylądował w Berlinie, gdzie podjął niezrozumiałą dla wielu decyzję o zostaniu raperem. Przyjmując sceniczny image superłotra o imieniu Chilly Gonzales nagrał w 2000 roku album Gonzales Über Alles udowadniając wszystkim niedowiarkom, że jest równie wybitnym tekściarzem co muzykiem. Minęło kolejnych parę lat, w trakcie których pisał następne przebojowe single i albumy, jednak w 2004 roku po raz kolejny zaskoczył fanów i krytyków, nagrywając płytę Solo Piano. Szesnaście miniatur na fortepian okazało się niespodziewanym sukcesem, a dziennikarze na całym świecie prześcigali się w komplementach, uznając kanadyjskiego wirtuoza na najlepszego spadkobiercę legendarnego Erica Satie. Gonzales po raz kolejny pokazał, że czegokolwiek się dotknie zmienia w złoto. Nie byłby jednak sobą, gdyby na tym poprzestał.

Jego następny album Soft Power to wycieczka w stronę klasycznego soulu i disco, płyta najeżona tanecznymi przebojami i setkami pomysłów, które znalazły swoją kontynuację w opublikowanym dwa lata później Ivory Tower (oraz w filmie pod tym samym tytułem, ponieważ poza tworzeniem muzyki, Gonzales znajduje również czas na aktorstwo, malarstwo, własny internetowy serial komediowy Superproducer i współpracę z gwiazdami pokroju Peaches, Feist czy Jamie Lidell).

Ubiegły rok przyniósł kolejny mistrzowski album w jego karierze i powrót do postaci rapującego superłotra Chilly’ego – The Unspeakable Chilly Gonzales. Jak twierdzi sam autor, to „pierwszy na świecie album rap-orkiestrowy”, a przy jego tworzeniu kluczową okazała się współpraca ze wspomnianym już wcześniej bratem, Chrisem Beckiem, który w międzyczasie został cieszącym się olbrzymim powodzeniem kompozytorem muzyki filmowej.
Nie mamy pojęcia, jak potoczy się dalsza kariera Gonzalesa i wolelibyśmy nie zgadywać, jedno wiemy jednak na pewno – to właśnie Gonzales będzie gwiazdą koncertu otwierającego tegoroczną edycję naszego festiwalu!

Już 23 sierpnia, po raz pierwszy w Polsce będziecie mieli okazję posłuchać kanadyjskiego geniusza, który w katowickim Szybie Wilson zaprezentuje między innymi materiał z zapowiadanej na ten rok kontynuacji swojego bestsellerowego albumu Solo Piano 2. Nie są to oczywiście wszystkie atrakcje, jakie przygotowaliśmy na ten wieczór, ponieważ muzykowi towarzyszyć będzie rewelacyjna Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia, którą z pewnością pamiętacie z doskonałego występu sprzed dwóch lat, kiedy to muzycy zagrali u boku Prefuse 73.