Taką osobą jest Naso Łazowski - artysta i twórca dotychczas mniej znany szerokiej publiczności. Tworzący w samotności i anonimowości. Sam o sobie mówi: „ nie startuję do wyścigu ze skrzydłami młodości bo dobiegam do mety”. Człowiek i artysta wyjątkowy, tworzący niezależnie od konwencji, wizjoner. Twórca nowej drogi w sztuce architektury. Jego twórczość trudno klasyfikować. Nikogo nie powiela, ciągle poszukuje. Naso Łazowski w swojej ARCHI-SZTUCE transformuje wiedzę architektoniczną, grafikę i formy przestrzenne w jedno. Czerpie wzory z siebie i natury - pramaterii. Wpatrując się uważnie w jego prace widzimy podwodny, tajemniczy, czysty, naturalny świat mórz i oceanów, który ożywa w jego twórczości. Autor nazywa go „Naso-wizjami”. W przestrzeni polityczno - społecznej III i IV RP XXI wieku, nie ma miejsca dla tego typu artystów. Społeczeństwo zajęte na co dzień zajadłością politykierską nie rozwinie się gdy zaniedba potencjał dziedzictwa kulturowego! Czy zdąży odkryć ich zagraniczny Świat ? (lub będzie to już praca tylko dla archeologów!). Przykre jest to, że często na różne, nieprzydatne przedsięwzięcia przeznaczane są ogromne środki z budżetu państwa, a brak ich na poparcie ludzi kreatywnych, którzy pozostawiając następnym pokoleniom Polaków potężną spuściznę swojej twórczej pracy, często żyją na skraju ubóstwa.