Andrzej Cisowski urodził się, aby malować. Jego pasja utrwalania na płótnie obrazów z własnej wyobraźni nie ma sobie równej. Patrząc na jego niezwykle bogaty dorobek odnosi się wrażenie, że nadmiar obrazów, którym przepełniona jest współczesna rzeczywistość, u niego sublimuje w postaci kolejnych płócien. Swoją twórczą aktywnością mógłby obdarzyć kilka innych życiorysów artystycznych. Pozornie odmienne stylistyki jego obrazów wynikają z naturalnej ewolucji, którą przechodzi artysta; nie zasklepia się w jednym sposobie obrazowania, wciąż poszukuje właściwych form dla nowych fascynacji i zainteresowań.

 

Retrospektywna wystawa w Szybie Wilson w Katowicach pokaże tę ewolucję namacalnie. Na wystawie znajdą się obrazy jeszcze z ubiegłego wieku, inspirowane twórczością Jean-Michela Basquiata; komiksowe płótna z serii „American Dream of Life”; monochromatyczne sceny w sepii lub szarości przywołujące fotografie gazetowe z lat 40. i 50. (za które artysta otrzymał II Nagrodę na 39. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2009”), a także „Obrasy” – najbardziej odmienne spośród nich, malowane na chustach lub obrusach, z wykorzystaniem ornamentalnych teł podłoża. Wreszcie ostatni zespół prac, w których pojawiają się elementy surrealistyczne, zaburzające realizm przedstawienia („Lekcja anatomii”, „Iluminacja”) lub też zderzające elementy fotorealizmu z abstrakcją („Smoleńsk”, „SimCity”). Sceneria, w której rozgrywają się wymyślone przez artystę wydarzenia jest starannie namalowana, z użyciem kolorów, perspektywy i wszelkich tricków, które mają stworzyć iluzję miejsca i materii. Skojarzenia z obrazami Richarda Hamiltona są jak najbardziej na miejscu; wszak pop-art to jedno z najważniejszych źródeł inspiracji malarstwa Andrzeja Cisowskiego.